Luna Elanore Moon

-“Yüce karanlık tanrıçası Nyx'ın kızını getirdim. Ama yanında
davetsiz bir misafirde var.”
İris Derek'ten bahsediyor olmalıydı...Söylediklerinin başını tam olarak duymamıştım ama davetsiz misafirin derek olduğundan hiç şüphem yok. Görüşüm yeni yeni yerine gelmeye başladı. Anlaşılan lüks bir saraya gelmiştik veya ışınlanmıştık desem daha
doğru olur. Müzede olanları zar zorda olsa hatırlıyorum. Derek ve benim müzede heykellerimizi görüşüm. Sonra İrisi görüşüm ve bizi yutan karadelik. Geçmişi hatırlayınca bilincimin yerine geldiğini anladım ve görüşüm netleşti. Derk
yanımdaydı ve yine onun kollarındaydım. Etrafı biraz inceledim. Duvarların kendine has renkleri vardı. Mavi,siyah,beyaz,kırmızı ve sarının hiç bu kadar uyumlu bir denge içerisinde görmemiştim. Karşımızda 12 insan vardı. Dur bir
dakika yanlış söyledim galiba karşımdakiler insan olamazdı çünkü çevrelerine gözle görülebilir derece güç yayılıyordu.. Bir adım öne çıktım..


-“Kızım..Luna ..!” diye bana seslendi.Tıpkı rüyalarımda duyduğum ses gibiydi.Yumuşacık ve ipeksiydi ama hafifte olsa karanlık bir tonu vardı.Üzerinde siyah uzun kollu elbisesi vardı. Gerçektende bir tanrıçaya uygun olarak tasarlanmıştı. Ayağa kalktı ve
bana doğru gelmeye başladı ama biri onu durdurdu.

-“Nyx hayır kuralları biliyorsun..” dedi. Bakışlarım sesin geldiği yöne doğru kaydı . Bu adam dedemden bile yaşlı
olmalıydı. Yüzünü biraz dha inceledim bana tanıdık gelen bir siması vardı.Lanet oLsun. O zeus’tu. Ve karşımdakiler olimpos tanrılarıydı. Hera,Athena, Apollon, Poseidon, Artemis, Hermes, Ares, Afrodit, Demeter, Hestia ve Nyx. Nyx benim annemdi. Her ne kadar kulağa inanılmaz gelsede gerçek annem oydu. Karanlık tanrıça gecenin efendisi.. Bir an ağlayacağım sandım. Bu gerçek
annemi bulmaktan dolayı kaynaklanan mutluluktan dolayı mı yoksa düştüğüm durumdan mı kaynaklandığını ben de bilmiyorum. Ama şu anda duygusallığın sırası yoktu. Benimde güçlü olmam gerekiyordu. Derek’e baktım bakışları birine odaklanmıştı. Ona baktığımı fark edince bakışları bana kilitlendi gözlerindeki kararlılığı gördüm. Bana güvendiğini hissettim. Başımı nyx'ın tarafına doğru döndürdüm.


-“Anne.”diye fısıldadım. Ona doğru ilerlemeye başladım adımlarım giderek hızlandı... Zeus ayağa kalktı beni durdurmaya kalkışacağını anladım.


-“Sakın.”dedim.“Geri çekil.” Bana nefretle bakıyordu bunu o kadar barizdiki bunu fark etmemek için aptal olmak gerekirdi. Öyle bir kibirle tepeden bakıyordu ki bana.. Onu umursamadım ve anneme sarıldım. Aramızda çok güzel bir etkileşim oldu ilk defa gerçekten anne-kız arasında oluşan sevgi bağını hissettim.


-“Artık bu kadar yeter Nyx kızının seçim yapma vakti geldi. Luna Elanore Moon geri çekil.”dedi. İstemeyerek geri çekilmek zorunda kaldım. Müzedeyken heykelimin altında Luna Lilith Moon yazıyordu. Yanımdaki rehberi dinleyince bazı seçilmiş kişilerin tanrıça mevkisine gelince isimlerinin değiştiğini öğrenmiştim... Salonun tam ortasına geldim. “Kaderin artık senin ellerinde rüyalarının rehberliğine güvendin ve şimdi karşımızdasın. Evren bir denge üzerine kurulu olduğunu biliyorsun. Karanlık ve Işık üzerine. Bu iki farklı güç senin içinde bir çelişkiye düştü bazen içindeki iyiliğe güvendin bazen karanlığa.. Biri diğerine
üstünlük kuramadı. Ve seni kendi özgür iradene bıraktık. Şimdi artık karar verme zamanı gelecekteki sonsuz yaşamında hangisinin sana önderlik edecek? Bu soruya cevabını verme zamanı..” dedi.


-“Bir dakika bir sorum var Zeus.”galiba ona direk ismiyle hitap etmem hoşuna gitmedi. Kaşlarını
çattı.


-“Evet Luna. Sorabilirsin.”
Bana 2. adımla hitap etmesi garibime gitmişti. Belkide daha çok hoşuna
gidiyordur. Kimbilir sonuçta ben burada daha yeniyim..


-“Gerçek babam kim?” Bunu sormamı bekliyor gibiydi. Sol taraftan biri ayağa kalktı.


-“Ben kızım Elanore . Ben ..Poseidon..”dedi. Açıkçası babamın denizler tanrısı
poseidon olmasını beklemiyordum. Apollon olabilirdi mesela ışığın simgesi
olarak o nitelendirilmiştir ama açıkçası babamında yakışıklı olduğunu itiraf
etmeliyim. Keskin yüz hatları vardı.Duruşu gerçekten Asildi..Ve üstünde beyaz
bir takım vardı..

-“Sen.. Hangi taraftansın baba?”dedim aslında sesim zorlukla çıkabilmişti.. Kekeliyor gibiydim ama bir insan ilk defa hayatında hiç görmediği ve tanımadığı bir babasıyla tanışırsa benim gibi kekeleyebilirdi değil mi ? Sonuçta burada gerçek ailemle ilk defa karşılaşmıştım ve geleceğimi belirleyecek bir seçim yapmak üzereyim..


-“Ben ışık tarafındayım. Annense Karanlık.”dedi. Ne çelişki ama. Galiba benim içimdede karanlık ve ışık çatışmasının temeli de buradan geliyordu. Yasak bir aşkın birlikteliğinden ben doğmuştum.. Artık hangi tarafa ait olduğumu biliyordum.İçimdeki karanlık her zaman iyiliğe baskın çıkmıştı. Ve bende annem gibi bir gece yaratığıydım.


-“Kararımı verdim.”dedim.Aniden Derek’in sesi yankılandı..


-“Hayır bir dakika beni dinle Elanore.”dedi.. Arkama döndüm. Bütün bu olanlar
sırasında pasif bir konumda kalmıştı ama şimdi bana yolun sonuna geldiğimiz ve gerçekten ayrılacakmışız gibi bakıyordu.


-“Ben bir ışık savaşçısıyım.. Senin karanlığa ait olduğunu biliyordum ama senden asla vazgeçmedim ve bu gerçeğe rağmen sana yeminimi ettim.” Şimdi bütün tanrılar ona bakıyordu. Herkesten farklı bir ses çıkıyordu.. Ama böyle bir şey nasıl mümkün olabilir.. Bu gerçekleşemez.. Kız karanlık ama yeminini sunan ışık tarafından bu yeminin bozulması gerek.. Kurallara aykırı bir durum. Vs.vs.


-“Yeter artık. Susun. Derek bunu daha önceden nasıl biliyordun ?” dedim.


-“Çünkü ben bir kahinim. İlk tanıştığımız gün seni rüyamda gördüğümü söylemiştim. Ayrıca sen her zaman doğru yerde bulmamın ve bazı olayları önceden bilmemin nedeni bu senden saklmamak zorundaydım”dedi.
Ben ne kadar körmüşüm bunları sadece şanslı bir tahmin olarak algılamıştım. günlük hayatta her zaman kahinlerle karşılaşmıyorum ki ama .... Artık bunların hiç bi önemi yoktu çünkü gerçekler gözler önüne serilmişti..Zeus’un sesini
duydum:


-“Bu kadar saçmalık yeter.! Luna Elanore Moon artık seçimini yap ..!
Ona göre bizde kararımızı vereceğiz.”


Benim zaten yerim belliydi. Kendimi her zaman bir gece yaratığı olarak görmüştüm.Karanlıkta huzur bulmuştum..


-“Kararım kesindir KARANLIK tarafı seçiyorum.”dedim. Derek bana yalvarmaya başladı..


-“Hayır Elanore lütfen benimle kal..Savaşçını terk edemezsin.”


-“O sadece bir oyundan ibaretti.” Yine geçmiş anılarım canlandı. Derek beni yaklaşık 8 tane
sokak serserisinden kurtardığı akşam bir oyuncakçı dükkanına girmiştik orada
bana beni ölene dek koruyacağına dair yemin etmişti. Bende plastik bir kılıçla
onu şovalyem ilan etmiştim. Ama bu sadece sıradan bir oyundan ibaretti.. Yoksa
bana dediği gibi gerçekten mi yemin etmişti ki?


-“Hayır sana gerçekten o yemini ettim. O günden sonra beni gerçekten hissettiğini söylemiştin. Bunun sende farkındaydın. Lütfen benimle ol.” Dedi. Evet o yeminle gerçekten birbirimize bağlandığımızı bende hissetmiştim ama ben karanlığa aittim . Ve doğamdan asla vazgeçemezdim.


-“Özür dilerim savaşçım,ama ben karanlığa aidim bu gerçeği asla inkar edemezsin. Ne sen ne de ben. Bu yüzden. Elveda..” dedim.
Etrafımızdaki herkesin benim için artık bir önemi kalmamıştı. Şu an sadece Derek ve ben vardım. Yanına gittim. Ona veda öpücüğü verdim. Bana sarıldı ve GİTME dedi.


-“Her şey için özür dilerim.Ama kadere asla engel olamazsın ..”dedim. Annemin yanına giderken yanaklarımdan usulca yaşların
süzülmesine izin verdim. ..

[center]Luna Elanore Moon şimdiLik karnlık tarafı seçmişti.. Ama tanrıların onu farklı isimLerle çağırmalarının bir sebebi vardı elbette.. Derek'in ona eski ismiyle hitap etmesi,zeus'un luna adını kullanması,ve poseiodon'un elanore demesinin nedenini öğrenmek mi istiyorsunuz.. o zaman 2. rp mi beklemek zorundasınız..